Atatürk’ü vefatı ile ağlatan tek kişi
O ölüm sanki hiç yaşanmamış gibi davranırdı.
O ölüm üzerine hiç konuşmazdı.
Hayatı boyunca sadece bir kişinin ölümünden sonra “ah Necati, ah Necati” diye diye, dizlerini döve döve ağlamıştı.
Falih Rıfkı Atay “Atatürk’ün ilk defa hıçkırıklarla ağladığını görmüştüm, öz evladı gibiydi” diyordu.
Mustafa Necati’ydi.
Doğma büyüme İzmirli’ydi. İzmir Mekteb-i Sultanisi’nde, bugünkü İzmir Atatürk Lisesi’nde öğretmendi. Yunan işgali başlamadan bir gün önce, şehirdeki yurtseverleri okulda toplantıya çağırmış, direniş örgütlemiş, işgal gemileri Körfez’de son hazırlıklarını yaparken, Maşatlık’ta binlerce kişinin katıldığı protesto mitingini düzenlemişti.
Kürsüye çıkıp şöyle haykırmıştı:
“İzmir Yunan’a ilhak ediliyor, işgal başlıyor. Bu akşam güzel İzmir’imizde son ve tarihi akşamımızdır. Ayaktayız. Vakar ve sükûnetinizi muhafaza ediniz. Vatan ordusuna iltihaka hazırlanınız. Teslim olmayacağız!”
Ertesi sabah, Yunan postalı vatan toprağımıza ayak basmış, Hasan Tahsin tetiğe basmış, Mustafa Kemal Bandırma Vapuru’na binmiş, Mustafa Necati vuruşmak üzere Ege dağlarına çıkmıştı.
Mustafa Kemal’in yol arkadaşıydı.
Harf Devrimi’ni gerçekleştiren, Tevhidi Tedrisat devrimini gerçekleştiren, yabancı okulları denetim altına alan, Köy Enstitüleri’nin temelini atan milli eğitim bakanımızdı. “Memlekette mektep bulamayan bir çocuk bile bırakmayacağım” diyordu.
Potansiyel başbakan adayıydı.
Henüz 35 yaşındayken vefat etti.
Mustafa Kemal hayatında ilk defa hıçkıra hıçkıra ağladı,
“Ah Necati, ah Necati” diye diye ağladı.
Kaynak: Mustafa Kemal, Yılmaz ÖZDİL
