SEYİTGAZİLİ KOCA MEMİŞ
Kurtuluş Savaşı’nın başlayacağı zaman şanlı ordumuza birçok asker kardeşlerimiz de yeniden geliyordu.
Bu gelenler arasında 17 nci Tümen 63 ncü Alay 2 nci Bölüğüne Seyitgazili Koca Memiş namında bir asker de verilmişti. Bölüğe gelenleri hep görür kendileri ile uzun uzun konuşurdum. Koca Memiş bana çok saf ve hatta biraz da aklı yerinde olmayan bir adam hissini vermişti. Kendisiyle çok uğraştım; fakat, silah atmadan başka bir talim öğretemedim. Nihayet büyük kavgamız başlamıştı ve bizim alay da Afyon Cephesi’nde Güzelim Dağı bölgelerine taarruza hazırlanıyordu. Bu Koca Memiş, bölük önüne gelerek bana dedi ki:
-Başefendi, (Yapılan uyarılara rağmen hep bana başefendi derdi) bugün savaş başlıyor, artık burası er meydanıdır. Beni bırak kurşun atayım.
Ben: -Şimdi sen hazırlan, biraz sonra büyük kavgaya gireceğiz. O zaman göreyim seni, dedim.
Savaş başlayıncaya kadar bir zavallı hissi veren bu Koca Memiş, şimdi aslan kesilmiş ve yerinde duramaz olmuştu. Bir süre sonra ilerdeki birliklerimizin hücumuyla kısmen sessiz kalan bu Yunan mevzilerine karşı ilerlerken Koca Memiş bölüğün en ilerisinde giderek Yunan mevzilerinin lağım tertibatını ve tel örgülerinde açılan boşlukları keşfetmiş ve siperlerde tek tük kalan Yunan askerlerini de öldürmüş ve bölüğe yetişerek bunları haber vermiştir.
Bu işinden dolayı Koca Memiş, bu dakikadan itibaren Keşşaf (Keşifçi-İzci) Memiş olmuş ve daha sonraki hareketlerde de avcı hatlarında dolaşarak hem askerin motivasyonunu artırmaya hem de hep ilerlerde dolaşarak keşifler yapmaya çalışmış, böylece “Keşşaf Memiş” olduğunu ispat etmiştir.
