Hepimiz Mustafa Kemal’leriz şiiri
HEPİMİZ MUSTAFA KEMAL’LERİZ
Bizler Asyanın bozkırlarında yeşerdik çınarlar gibi
Siper edip tenlerimizi sert rüzgarlara
Dağları, tepeleri ova edip kendimize,
Ormanları, vadileri yurt ettik kendimize.
Bizler, doğunun hakimi, bilginin kaynağı olduk
Oradan yayıldık dünyaya, oradan esti mertlik rüzgarları
Oradan taşıdık insanca yaşamayı
Oradan getirdik fazileti, erdemi.
Bizler, Anadolu’yu yurt ettik kendimize,
Kadınlarımızla, çocuklarımızla, dişimiz tırnağımızla,
Sabanımız, silahımız, otağımızla
Bu ana vatanı, vatan ettik kendimize.
Bizler, yeşerttik Anadolu’yu, çoşturduk nehirleri
Ekininden, suyundan, otlağından nimetlendik
Vatan ettik, yurt ettik Anadolu’yu
Terk etmemeye yeminler ettik.
Bizler cihan imparatorlukları kurduk Anadolu’dan ötelere
Uzak diyarlara uzandı gücümüz, merhamet ve yiğitliğimiz
Dost ettik düşmanları, yerle bir ettik karşı koyanları
Osmanlıyı örnek ettik cihana
Bizler, Avrupa’yı Avrupa, İslam’ı İslam ettik yeniden
İlmi, bilimi taşıdık uzaklara, ahlakla tanıştırdık ulusları
Erdem neymiş, delikanlı kimmiş bizden öğrendi tüm dünya
İslam neymiş, iman neymiş bizler öğrettik.
Bizler, yaşlanan Osmanlı’yla geriledik sonraları
Sınırlarımız küçücük, umutlarımız küçücük kaldı
Düşman oldu dün dost bildiklerimiz
Sırtımızdan vurdu yıllarca esirgediklerimiz.
Bizler, savaşamadık onlarcasıyla, mertsizliklerine dayanamadık
Terk edip bilimleri, tüketip servetleri
Gereksiz kılıp akılla üretilenleri
Geri düştük dünyadan, eskidik ve yıprandık.
Bizler, çullanan çakallar ordusuyla baş edemedik önceleri
Sığındık Çanakkale’ye, İstanbul’a çaresizce
Biri çıkıp “Gidin burdan” diyemedi düşmanlara
Bekledik biri çıksın da… desin diye.
Bizler, Çanakkale, Silistre destanlarını yaratırken
Hainlikler yarattı Avrupa, Amerika, sıkıştık köşelere
Dostumuz, yarenimiz olmadan yaşadık yaklaşık bir asır müddetince
Ne bir dost bulduk yanımızda, ne bir derman yaramıza.
Bizler, yabancı askerlerle ezilen İstanbul sokaklarında gördük vahşeti,
İzmir sokaklarında tanıdık hain kalleşlikleri
Genç hamilelerin karnındaki süngülerde tanıdık mezalimi
Bizler yok olmanın eşiğine geldik ana yurdumuzda.
Padişah sarıldı düşmanlara merhametler dileyerek
Hükümet düşmanları konuk etti en mahrem konaklarda
Düşman çiğnedi mukaddes Türk yurdunu o pis postallarıyla
Biri çıksın, biri dur desin istedik aylarca, yıllarca.
Bizler, Karanlık bulutlarla boğuştuk uzun zamanlar
Soğuk günlerde ateşsiz, sıcaklarda serinsiz yaşadık
Umutsuz, merhametsiz, hayalsiz yaşlandık aylar boyu
Zaman dursun, çile bitsin, göz yaşları dinsin istedik
Bizler, kahrolduk her geçen gün artan zalimliklerle
Hapsedilen masumlar, vatansever aydınlar, öldürülen cesur yüreklerle
Yitirilen gençlikler, ekmeksiz sofralarla
Kahrolduk, telef olduk, teslim olmaya yüz tuttuk.
Bizler, kararmış ufuklara dost olduk akşamları,
Doğmadı güneş, yağmadı yağmur, parlamadı sabahlar elem kalkmadıkça
Ölmenin eşiğine, yok olmanın eşiğine
İnsanlıktan çıkıp esir olmanın eşiğine geldik.
Bizler, kenetlenemedik, el ele verip dikilemedik, diklendirmediler
Bizler, çare bulamadık hastalığımıza, haksızlığa,
Kimseler uzatmadı dost ellerini,
Eller sadece bizi parçalamaya uzandı.
Bizler, bir sabah güneşin sıyrılmasını gördük bulutların ardından
Taptaze bir umut gibi parladı yürekler
Bandırma vapuruyla Anadolu’ya taşındı yarının umutları
Bandırma yolcuları Türk’ün tek çaresi oldu
Bizler, Çanakkale’den sonra orada tanıdık Mustafa Kemal’i
Asker, kahraman, cesur yürek vatanperveri
Onunla taşıdık umutları yarına
Onunla bir kez daha denedik hayata doğmayı
Bizler, geldikleri gibi giderler diyen bu adama inandık
Siper ettik gönlümüzü ona gelen saldırılara
Silah olduk, destek olduk O’nun çağrılarına
İnandık, tek yürek olduk, birleştik onun yolunda.
Bizler Samsun’a çıktık, Sivas’a, Erzurum’a uzandık Mustafa Kemal’le
Her gün daha fazla inanıp, her gün daha fazla umutlar besledik yarınlara
Her gün daha fazla hazırlanıp karar kıldık savaşmaya
O’nun emirleriyle hazırladık orduyu, birleştirdik yürekelri
Bizler, Mustafa Kemal’in ordusu, neferi, sırdaşı, omuzdaşı olduk
Çorabımızdan, azığımızdan, paramızdan ettik orduyu
Yemekten, içmekten yüceydi vatanın selameti
Aylarca, yıllarca azizi bildik vatanı candan da canandan da.
Bizler, Anadolu bozkırlarında büyüdükçe korkmadan
Korktu yedi cihan, korktu saray padişahları
Korktu Türk’ü tanıyan ve bilenler
Korktu bu ejderi uyandırmanın ne demek olduğunu bilenler.
Bizler, tamim olduk, genelge olduk, meclis olduk
Cumhuriyet olduk hep birlikte
23 Nisanlar, 29 Ekimler yaşadık bir inanç yumağıyla
Tek gayemiz kaldı erecek, onu da sona sakladık
Bizler, hazırdık artık savaşa, beklenmedik anda, beklenmeyen yerden
Düşmanın en ihtimal vermediği kimselerle saldırdık var gücümüzle
Toplar kan kustu mermi yerine, süngüler duman etti ortalığı
Allah, Allah nidaları ile saldıran Mehmetçik bir destan daha oldu tarihe
Bizler, Sakarya’dan, Dumlupınardan, Afyon’dan kaçan
Arkasına bakmadan kaçan düşmanın üzerine sürdük
Çorapsız ayaklar, nalsız atlarla yürüdük Ankara’dan İzmir tepelerine
Durmadık döktük düşmanı Kordon’da denizin ta dibine.
Bizler, şanlı Türk Bayrağının dalgalandığını gördük Hükümet konağında
Yıkılan İzmir sokaklarında, dumanı tüten kalleş ateşlerle kavrulan İzmir’imizde
Düşmanın denize kendisini nasıl attığını gördük
Nasıl bir tekinin kalmadığını dakikalar sonra, kaçtığını
Bizler, Mustafa kemal’le bir olup Aydın’a, Manisa’ya yürüdük
Temizleyip Anadolu’yu, yönelince İstanbul’a dolandı düşmanların ayakları
Titredi yürekleri, tetiğe basamadı elleri, teslim olup, barış yapıp
Terk ettiler güzel yurdu, Türk’ün asil yurdunu.
Bizler, Durmak yok dediğini duyduk Mustafa Kemal’in
Vatanın son karış toprağı temizlenene,
Son hain kovulana, son çirkin temizlenene kadar
Durmak yok dedi, savaşa devam!
Bizler, anlaşmalar yaptık yedi düvel ile,
Özgürlüğümüzü, yaşam hakkımız, devleti yeniden tesis ettik
Bileklerimizin, yüreklerimizin gücüyle
Parasız, silahsız orduyla medeni (!) ecnebileri dize getirdik.
Bizler, bitti sanırken, bitmedi dedi Mustafa kemal
Daha yeni başladık, şimdi sıra asıl savaşta
Cehalete, nankörlüğe, tembelliğe savaşmakta sıra
Okumak, çalışmak, diriltmek zamanı anayurdu bir kez daha.
Bizler, ellerin, kalplerin nasıl kardeş olduğunu gördük on yıllar boyunca
İnkilaplar, fabrikalar, demir yolları yükseldi dört bir yandan
Tütmeye baladı fabrika bacaları, canlandı ekonomi
Parasız Türk, fakir Anadolu örnek oldu cihana.
Bizler, mucizeler yarattık on yıl bile geçmeden
Aydınımız, çalışanımız, paramız arttı, umudumuz arttı yarına
Daha on yıl olmadan yeşerdi Anadolu, şenlendi çiftçi kardeşler
Huzur ve refah egemen oldu topluma
Bizler, Mustafa Kemal’in sanatına, askerliğine,
devlet adamlığına hayran olduk
Müteşekkir olduk cesaret ve feragatine
Bizler O’nu çok sevdik, Ata gördük, Baştürk kabul ettik.
Bizler, O’nunla yürüdük Cumhuriyet yollarında elele,
Bizler O’nunla gerdik göğsümüzü düşmanlara karşı gururla
Bizler O’nunla yeniden hür, yeniden insan, yeniden Türk olduk
Bizler, O’nunla bir daha yenilmemeye yemin ettik.
Bizler, O’nu anlamaya, O’nun yolundan yürümeye,
O’nun gibi hür, cesur, kahraman olamaya yemin ettik
O’nun gibi hayata bakabilmeyi, görünmeyenleri görmeyi
Zorluklardan yılmamayı, teslim olmamayı O’ndan öğrendik.
Bizler, O’nu bir on Kasım sabahı kaybettik daha yapılacaklar bitmeden
Kara bulutlar, sert rüzgarlar esti gönüllerimizde,
Burkuldu kalpler, sulandı göz pınarları
İnanamadık.
Bizler on Kasım’da canımızı, rehberimizi, Kahramanımızı yitirdik
Bizler bizleri derin çukurlardan kurtaran Komutanımızı yitirdik
Bizler, On Kasım’da Ata’mızı, Atatürk’ümüzü yitirdik
Bizler on Kasım ‘da öksüz kaldık
Bizler, sildik göz yaşlarımızı, topladık kendimizi, tekrar sarıldık hayata
Daha hızlı, daha sert, daha istekli diklendik zorluklara
Daha yorulmadan çalışmaya gayret ettik O’nun hedeflerinde
Bizler, O’nun yokluğunu aratmamaya yemin ettik.
Bizler, yetmiş yedi yıldan beri görmedik O’nu çıplak gözlerimizle,
Çekemedik içimize o has kokusunu çiçeklerden güzel
Öpemedik ellerini doyasıya
Yetmiş yedi yıldan beri öksüz, yetim, gurbet kaldık
Bizler, yenilmedik hayata, ihanet etmedik gayretine
teslim olmadık cahillğe, düşmana, hainliğe
Korkmadık, yılmadık en azılı düşmanlardan
O’nun eserine leke, gayesine gölge düşürmedik
Bizler, O’nun yolunda yürümeye, O’nu aratmamaya yemin ettik
Bizler, O’nun eserine sahip çıkmaya, Cumhuriyeti yaşatmaya yemin ettik
Bizler, Türk’e düşman her kim varsa kafasını ezmeye yemin ettik
Bizler İslam’a da, Türklüğe de uzanan elleri kırmaya yemin ettik
Bizler, O’nun evlatları, geleceği, umuduyuz
Vatan, bayrak, millet uğrunda hiç kimseden korkmayız
Yolumuz Allah yolu, yolumuz Atatürk yolu
Bu uğurda harcanan canlara hiç hayıflanmayız
Bizler, inancız, güveniz, teselliyiz yarınlara,
Bizler, Türküz, İslam’ız ezmeye kalkanlara
Bizler mustafa Kemalleriz yedi cihan dünyaya
Bizler Mustafa Kemaliz, her birimiz ATATÜRK’ÜZ!!!
Hepimiz Mustafa Kemal’leriz!
Admin (i.b.) (okulsiirleri.com)
